18 grudnia 2010

Święta idą...



...Aj! idą, idą i to wielkimi krokami, a ja w proszku, dopiero dziś zaczynam pieczenie pierniczków, piorę dywany, pastuję podłogi...uff
Mam stresa że nie zdążę, a w tym roku to JA w 100% odpowiadam za organizację Wigilijnej kolacji i same wiecie- stresówka straszna! Dodam że to mój pierwszy raz :)
Zastanawiam się jak to będzie z karpiem...na początku stwierdziłam że sama go przygotuję, bo przecież to zwykły kawałek panierowanego mięsa na patelni, prawie jak schabowy w bułce i tak dalej, z mamą nie raz przygotowywałam...weszłam więc śmiało do sklepu rybnego , patrzę na te biedne karpie w ciasnym pojemniku, trzepoczące ogonami, próbujące złapać oddech...myślę sobie ulżę takiej rybce i kupię nawet ze dwie będą miały więcej miejsca... tylko jak ją później zjeść?! Zabić? Palnąć w łeb patrząc w te wielkie karpie oczy?! Rany boskie, nie wiedziałam że to takie trude może być....hmm...no dobra- ten akt morderczy zostawię komuś innemu kupując rybę już wypatroszoną, i udam że wcale nie wiem że kiedyś ta raba żyła i tak samo patrzyła na podwodny świat swoimi pięknymi oczami.
A więc stoję w kolejce- 10, 15, 20 minut...sprzedawca pakuje patroszoną rybę pani która stoi przede mną w kolejce...o matko! ryba się rusza! Bez głowy, bez wnętrzności, ale się rusza...odeszłam więc bez ryby...pomyślicie, że to głupie ale chyba się nie przemogę.
Niech ktoś inny z rodziny przygotuje karpia...uff

*******
Ale wracając do konkretów i przygotowań świątecznych zdążyłam usiąść nad woreczkami ze słodyczami dla gości wigilijnych...kilka już mam a reszta jeszcze "się szyje"







A że noce miewam bezsenne (efekt stresu i obawy że nie zdążę)...zrobiłam sobie pewnej nocy taką kompozycję w szklanym dzbanku który teraz stoi na parapecie przy oknie...i baaardzo mi się podoba więc się chwalę  ;]






 Choinka za to jeszcze w przygotowaniu, cierpliwie dopinam do niej kokardki...dobrze że drzewko niewielkich rozmiarów, hihi





Ściskam Was jak zwykle gorąco, udanych przygotowań światecznych
AGA :)


07 grudnia 2010

na dobry początek..



Dziwnie tak zaczynać jakiś etap w życiu z końcem roku kiedy przez całe życie o tej porze roku robiło się podsumowania, rachunek sumienia, portfela także i czego tam jeszcze ...ale cóż w tym roku najwyraźniej będzie inaczej ;)
Na dobry początek nowego siadłam więc do maszyny
(o matko! po takiej przerwie niemal zapomniałam jak się szyje) i wymodziłam taki oto imbryczek
jako kuchenną ozdobę



Zawiśnie sobie imbryczek na drewnianym kołku między ściereczkami w czerwoną kratę, jednak w między czasie ubieram swoje mieszkanie w świąteczny nastrój i choć zdjęcia kiepskie (wiecie jaką mamy pogodę) nastrój pomalutku się tworzy....do tego zapach pomarańczy, śnieg na parapecie za oknem...ech, w takie dni człowiek nie powinien pracować tylko pozostać w ciepłym domku  i rozkoszować się chwilą ;)



ściskam Was już niemal całkiem świątecznie ;)) 


04 grudnia 2010

powroty...nadrabiam zaległości


Kochani! Po długiej przerwie wróciłam w tę wirtualną przestrzeń...szczerze mówiąc były momenty kiedy myślałam że tutaj już nie wrócę, ale przeglądając Wasze blogi, czytając o tylu fantastycznych rzeczach i oglądając tyle pięknych zdjęć tego co robicie stwierdziłam, że NIE! nie mogę tak po prostu odejść i że dam sobie radę ze wszystkim i będę tu długo a co najmniej jeszcze jakiś czas ;)
W międzyczasie kiedy mnie z Wami nie było leżałam w szpitalu, później byłam w sanatorium a do domu wróciłam dwa dni temu i ledwo co ogarniam cały chaos wokoło.
Kiedy opuszczałam dom byłą jeszcze jesień a tu nagle zima w pełni, śniegu na ulicach tyle że ciężko chodzić, pode mną wprowadzili się nowi lokatorzy- hałasują że głowa boli, w domu kwiatki zaniedbane część pousychała (z tęsknoty może?), pies także stęskniony- nie odstępuje mnie na krok, od dziś jesteśmy już sami więc już totalnie śledzi mój każdy krok żebym o nim przypadkiem nie zapomniała albo (co gorsza!) zrobiła coś bez jego wiedzy!
Tak więc siedzimy sobie dzisiaj cały dzień na kanapie- psiak przysypia a mnie szlag trafia że nie mogę nic zrobić kiedy tyle rzeczy można by było zmienić, stworzyć, uszyć, przerobić, skleić, przemalować- a lekarze nie pozwalają się przesilać...w moim rozumieniu ich zaleceń nie wolno mi NIC robić, uhhh!
Nawet usiąść do maszyny, bo głowa pochylona i czymś tam to grozi...ale coś muszę wymyślić bo zwariuję a jak przypomnę sobie ile mam zaległości do nadrobienia... i święta za pasem!

Na Waszych blogach widziałam już przygotowania do świąt, ozdoby, zabawki, stroiki, prezenty lecz u mnie w tym roku niewiele z tego chyba będzie, jak sami rozumiecie...choć mam taki chytry plan (haha) żeby jednak coś tam sobie wymodzić w tematyce świątecznej żeby nie było- bo klimat trzeba jednak stworzyć, ale najpierw przewrócę pewnie chałupę do góry nogami  i zacznę od przystrajania mieszkania...ale o tym już jutro dziś muszę jeszcze oswoić się z myślą że w końcu jestem w domu :)


Ściskam Was gorąco AGNIESZKA



Ps. Chciałam również podziękować (w zasadzie to miało być a wstępie ;)) za odwiedziny i przemiłe komentarze oraz listy. Zauważyłam że kilka osób wykorzystało przepis na ciasteczka w ostatnim poście i mam nadzieję że i Wam smakowały :)
Jeszcze raz dziękuję za odwiedziny, mam nadzieję że nadal będziecie do mnie zaglądać
Ściskam cieplutko :)
Prace i fotografie publikowane na blogu są moją wyłączną własnością .
Kopiowanie, rozpowszechnianie, wykorzystywanie lub przetwarzanie w jakikolwiek inny sposób zdjęć, tekstów oraz wzorów prac bez mojej zgody jest zabronione.

Co mi w duszy gra...

h